En son ne zaman aynada kendinize bakıp “Seni seviyorum.” dediniz? Üzüldüğünüz zamanlar derin bir nefes alıp “Üzülmeye hakkın var, bunlar da geçecek elbet.” diyerek kendinize sıkıca sarıldınız mı hiç?
Çevremize karşı çok sevgi dolu ve anlayışlı insanlarken kendimize karşı aynı sevgi ve hoşgörüye sahip olamayabiliyoruz. Yaptığımız hatalar için, üzgün hissettiğimiz için, yorgun olduğumuz için, yapmak zorunda olduğumuz bir şeyi şu an yapmak istemediğimiz için… Kendimize kızıp acımasız davranabiliyoruz. Kendini sevmekten kasıt kesinlikle bencil, narsist bir insan olup kendinden başkasını düşünmemek ya da birkaç kadeh içki veya bir sıcak duşla kendimizi yatıştırmak demek değil.
Kendimizi sevmek,
- Duygularımızı olduğu gibi deneyimlemektir. Örneğin üzgün, endişeli veya incinmiş olmamız bizi güçsüz yapmaz. O duygu deneyimine izin verin ve o duygunun anlatmaya çalıştıklarına kulak verin.
- Bilmemenin bilgeliğini kucaklamaktır. Örneğin bazı duygularımız veya düşüncelerimiz çok net olmayabilir. Bilmediğimizi kabullenip öğrenmek, üzerine düşünmek ve gerektiğinde yardım istemek bizi güçlü ve bilge kılar.
Peki ama nasıl seveceğiz kendimizi?
- Bilgi ve becerilerimizin, güçlü yanlarımızın farkına vararak,
- Kendimize karşı dürüst olarak,
- Kendi değerimizi bilerek,
- Kendimizi olumsuz etiketlemeyerek ve kendimize saygı duyarak,
- Mükemmel olmaya çalışmayarak,
- Kendimize inanarak…
“Önce kendinizi sevin çünkü hayatınızın geri kalanını onunla geçireceksiniz.”
Sevgiler
Uzman Psikolog Damla YAŞAR
Kaynaklar:
https://www.psychologytoday.com/us/blog/the-main-ingredient/201512/loving-yourself-how-guide
