Uyku insan vücudunun gelişmesi ve günlük rutininin devamında temel bir ihtiyaçtır. İnsan türü uyku için bebekken şimdi olduğundan çok daha fazla zaman tüketir. Bebeklerin uyuma şekli ve süresi yaşa göre değişiklik gösterir. 1 yaştan itibaren bebekler geceleri daha uzun uyumaya başlar. 1,5 yaşından itibaren de yetişkinlerin uyku düzenine benzer bir düzen ile uyumaya başlarlar. 

Ebeveynler tarafından bildirilen en yaygın sorun bebeklerin gece uyanmasıdır. Yapılan anketler bebeklerin %20- %30’ unun gece uyandığını ve uykuyu sürdürmekte güçlük çektiğini göstermektedir.( Sadeh, 2008). Ayrıca bir çalışma annenin duygusal ulaşılabilirliğinin daha az bebek-uyku problemiyle bağlantılı olduğunu ve ebeveynlerin uykuda duygusal ulaşılabilirliğinin güvenlik duygusunu artırdığı ortaya konmuştur( Teti& Others,2010). Başka bir çalışma, babaların genel bebek bakımında daha yüksek katılım gösterdiklerin takdirde, daha az bebek uyku problemleriyle ilişkili olduğunu buldu( Tikotzky, Sadeh, 2008, Glickman- Gavrieli, 2010). 

Bebeklerin ve erken çocukluk döneminde olanların uyku alışkanlıkları; ebeveynler ve bebeklerin duygusal etkileşimi ile yakından ilişkilidir. Ebeveynler, çocuklarıyla yatmak ister ve bunu bazen uzun dönem sürdürebilirler. Oysa anne-babayla yatmak hiç tahmin edilemeyeceği kadar etkilidir. 3 yaşa kadar bu durum tolere edilebilir ancak 3 yaştan sonra çocuk kendi yatağında yatmaya başlamalıdır. Erken dönem kazandırılmaya çalışılan uyku alışkanlığında ise, çocuğun doğumuyla birlikte 3 aydan önce çocuk kendi odasında yatmaya alıştırılmalıdır. 

Çocuk, anne-baba ile yatmaya alıştığı zaman büyük ölçüde anneyi de babayı da otorite figürü olarak görememeye başlar. Uyku düzeni çocuğun ebeveynleri ile arasındaki mesafeyi ayarlamasına yardımcı olur, otorite sorunun büyük ölçüde çözüme kavuşturur. Çocuk korktuğu zaman, rahatsızlık hissettiği durumlarda anne- baba odasını ziyaret edebilir ancak bilmelidir ki, bu sadece bir ziyarettir ve duyguları normale döndüğü zaman bu odanın dışında kalmalıdır. Gece korkup araya girmek istediği zaman ‘’Burası anne-baba için. Uyuyana kadar burada bekleyebilirsin,’’ diye izah edilip uyuduktan sonra da odasına götürülmelidir.

Uyku alışkanlığı çocuklar için kazanılması en kolay alışkanlıklardan biridir. Bu süreçte ailenin istikrarı, sabrı ve kararlılığı çok önemli rol oynar. Her gün aynı tutumla ve sabırla çocuğa yeni düzeni izah edilmeli ve çocuğun bu düzene adapte olması için gerekli çaba gösterilmelidir. Uyku alışkanlığı için ne kadar erken harekete geçilirse çocuğun uyku alışkanlığı kazanması o kadar kolay olur.

Kaynak:

• (Custodio et al 2007; Lorh et al 1999

custodio RJ, Junior CE, Milani SL, Simões AL, de Castro M, Moreira AC. 2007. The emergence of the cortisol circadian rhythm in monozygotic and dizygotic twin infants: the twin-pair synchrony. Clin Endocrinol (Oxf). 66(2):192-7.

• Dement W and Vaughan C. 1999. The promise of sleep. New York: Random House.
• Doan T, Gardiner A, Gay CL, Lee KA. 2007 Breast-feeding increases sleep duration of new parents. J Perinat Neonatal Nurs. 21(3):200-6.

• Faglioli I, Barconcini P, Ricour C, and Salzarulo P. 1998. Decrease of slow-wave sleep in children with prolonged absence of essential lipids intake. Sleep 12: 495-499

• https://hisarhospital.com/bebeklerin-uyku-duzeninde-dogru-bilinen-yanlislar/